Herkenbaar? Dat je vaak moet lachen om dingen die je vroeger deed? Dat je je druk maakte om dingen waar je nu smakelijk om kunt lachen? Dat zijn de mooiste ontwikkelingen die je kunt meemaken, vind ik. Waarom? Nou om deze reden…

Je bent verder gegroeid. Je hebt jezelf verder ontwikkeld en je weet inmiddels dat, waarom je je druk maakte, echt niet nodig was geweest. Dat je nu als een soort eigen moeder of je jonge-ik kan spreken en het liefst jezelf ook even over de bol aaide: maakte je je nou maar niet zo druk. Wist je toen maar dat het niet nodig was.

Ineens lachte ik hardop

Ik ben inmiddels meer dan 3 jaar fulltime ondernemer. Bizar hoe snel de tijd gaat, maar vooral opmerkelijk hoe ik als persoon ben veranderd. Vorige week zat ik met een startende ondernemer koffie te drinken. Ze vertelde me dat ze het zo eng vond om voor zichzelf te beginnen. Ik snapte dat. Zo was ik ook. Ik heb bijna een uur (als ik eenmaal begin kan ik niet meer stoppen) gepraat over hoe ik het heb aangepakt, wat ik heb geleerd, en waar ze vooral op moet letten. Bovenal dat ze mocht genieten want hallo… je gaat zomaar ondernemen. Wat is er mooier dan je hart volgen en als dat in ondernemen ligt. Go for it!

Na mijn laatste slok koffie moest ik lachen. Gewoon hardop. Zij snapte er niets van, had ze de grap gemist?
Het feit dat ik hier als een soort ervaringsdeskundige aan het woord was, maakte me vrolijk. Dat ik hier vol overtuiging en zelfvertrouwen aan het vertellen was hoe je moet ondernemen. Dat ik nu op dit punt sta dat ik zelf andere mensen kan adviseren, dat maakte me aan het lachen.

28, but still feeling 16

De laatste tijd heb ik zoveel momenten waarop ik aan het lachen ben. Dat ik het met mijn vriend over onderwerpen heb, waar ik 2 jaar terug nog echt wakker van lag. Hoe ik er wekenlang last van kon hebben als mensen mij een negatief berichtje stuurden. Dat ik maar beter kon stoppen met Dear Good Morning want… iemand vond het niet leuk. Oooh ik kon zoveel angsten hebben. Maar vooral onwijs zwart-wit-denken.

Door de jaren heen heb ik geleerd om sterker te worden, je moet ook wel als ondernemer. Je kan niet altijd lief blijven en het zakelijke leven kan bikkelhard zijn. Heel eerlijk? Daar ben ik van gaan houden. Ik heb geen management, ik heb geen boekingsbureau. IK wil ondernemen, dus ik maak de zakelijke afspraken, ik bepaal de regels, maak de overeenkomsten en offertes. Dat stukje ondernemen, daar voel ik me rete volwassen in. Daar voel ik me echt de 28-jarige Lienke.

Maar heel vaak ben ik ook gewoon nog die 16-jarige die altijd gek doet, die danst door het huis, die zingt vol overgave – ook al is het knetter lelijk -, en die de raarste kleding-keuzes maakt maar hey, het zit zo lekker. Oh en what about zingen op de fiets.

Wellicht dus best nog zwart-wit, maar dan omgedraaid naar volwassen zijn op momenten dat het moet – en kinderlijk op momenten waarop het kan.

Het komt goed

Hoe vaak ik de afgelopen vijf jaar mijn ouders huilend heb gebeld met twijfels, mijn vrienden dramatische spraakmemo’s (voorheen typte ik de verhalen maar lang leve de spraakmemo’s) stuurde over dat het slecht met mijn werk ging, ik mij zorgen maakte om mijn financiën, om mijn toekomst, om mijn keuzes die ik maakte en vooral over welke keuze ik in hemelsnaam moest maken.

Uiteindelijk was de beslissing om volledig voor Dear Good Morning te gaan werken (april 2016) het aller engste dat ik ooit heb gedaan en ik ben vaak genoeg huilend gaan slapen met twijfels. Stiekem sollicitaties sturen en dat toch weer afzeggen als ik was aangenomen.

Die Lienke, ooh die Lienke had ik nu graag willen knuffelen. Die Lienke had ik willen zeggen: het komt goed. Maak je nou niet zo’n zorgen en geniet meer. Geniet meer van wat je hebt bereikt en met jouw enthousiasme kom je er wel.

Enthousiasme is alllll that matters

Want waar ik heilig van overtuigd ben en wat ik gedurende de afgelopen jaren als ondernemer heb gemerkt is, dat je dingen moet doen vanuit je enthousiasme. Tuurlijk moet je superhard werken – het komt mij echt niet zomaar aanwaaien -, maar vooral: doe het met liefde en enthousiasme. Nu, achteraf, zie ik zoveel faalmomenten. Op een positieve manier, want daar heb ik het meeste van geleerd. Waarom ik faalde? Omdat ik er niet 100% enthousiast over was. Had ik dat toen maar geweten.

Enthousiasme is all what matters.