Vrijdag de 13e. Een heerlijke dag om jarig te zijn. Lees ik 13 maart, lees ik: MIJN DAG. Ik ben nu 29 jaar en ik weet nog zo goed wat mijn 16-jarige ik voor idee had bij deze leeftijd.

Dat ik nu 29 ben, vind ik sowieso wel een dingetje. Ik bedoel: hallo 30. Alsof ik dan alle beslissingen genomen moet hebben voor de rest van mijn leven. Slaat natuurlijk helemaal nergens op, maar ik doe gewoon even mee met het dertigersdilemma. Ik geloof sowieso in: je bent zo oud als je jezelf voelt en dat bewijst maar weer hoe ik nu als 29-jarige ben.

Wat ik als 16 jarige dacht…

Huisje, boompje, beestje. Een typische gedachte, maar ik dacht echt dat ik dit op deze leeftijd zou hebben. Dat ik op deze leeftijd zou samenwonen, met huisdieren en kinderen. Of wellicht dat ik zwanger zou zijn en trouwplannen maakte. Ik had een hele lijst met kindernamen en op Pinterest een moodboard met foto’s van interieurs waar mijn koopwoningen aan moesten voldoen. Ik was zoals Monica uit Friends omtrent trouwerijgedachtes. Hoe groter, hoe beter, naambordjes en het liefst een avond de trouwerij repeteren. All over the top.

Ik dacht op mijn 16e dat ik op mijn 30e bij de televisie zou werken, omdat dat mijn grootste droom was, en dat ik een hele hoge functie zou hebben. Dat ik mijn eigen tv-programma’s maakte en in de televisiewereld naam had gemaakt.

Op mijn 16e dacht ik dat ik als 29-jarige precies zou weten wat ze wilde en dat ze het leven had gemaakt: alsof je dan klaar was met de zoektocht en een basis had gelegd voor de rest van je leven. Dat de 29-jarige ik geen issues zou hebben met emoties, twijfels of angsten. Alle 29-jarigen lijken supervolwassen, zelfverzekerd, oud en vooral ook heel lang qua lengte. Op mijn 16e hoopte ik dat ik nog een groeispurt zou krijgen.

Hoe ik als 29 jarige ben…

Die groeispurt is helaas niet meer gekomen. Wellicht op mijn 29e, you never know. ;-) Als ik op mijn 16e had geweten hoe ik er nu voor sta, had ik keihard gelachen. Dat zou ik nooit geloven.

Ik woon alleen, ik ben single en heb geen kinderen. Mijn socials stromen trouwens nu over met babyfoto’s, trouwaankondigingen en het kopen van woningen. Dus dat ik dacht dat ik dat zou gaan doen, is niet zo gek. Typisch de leeftijd zeggen we maar. Ik heb geen kinderwens en ook is mijn Pinterest-bord met mijn bruiloftdroom verwijderd: ik ga liever met het geld reizen.

Mijn droom om bij de televisie te werken is uitgekomen. Ik heb jarenlang als producer bij de televisie gewerkt en ik deed er alles aan om verder te groeien. Dat stukje carrière maken is wat ik altijd al in me had. Wat ik echter nooit had gedacht, is dat ik een eigen bedrijf zou oprichten. Dat ik door middel van sporten op de vroege morgen een business kon maken en bij mijn droombaan ontslag nam, om mijn eigen business groter te maken. Haha en een eigen kantoor en een team? Wow, dat had ik nooit gedacht, doe normaal! En dan ook nog eens eigen boek, euuh nee… dat zag ik niet aankomen.

My gosh, wat heb ik me vergist in ouder worden. Ik dacht echt dat volwassenen precies wisten wat ze wilden, maar niets is minder waar. Volwassenen kunnen nog kinderachtiger zijn dan kleuters, ik kan nu meer moodswings hebben dan toen ik 16 was en ik weet totaal nog niet waar ik over 5 jaar sta of wil staan. Zoveel ideeën, zoveel gedachtes… en zoveel angsten en twijfels. Hoezo zijn volwassenen stabiel en hebben ze geen onzekerheden meer? Waarom heeft niemand me dit ooit verteld? Wellicht had ik dan nooit oud willen worden. Zoals Pippi Langkous altijd zei.

Ik voel me vooral…

… totaal niet 29. Hoe vaak ik nog gek sta te doen voor de spiegel. Doe alsof ik auditie doe bij Idols (terwijl ik niet kan zingen) of tijdens het poepen een speech houd omdat ik een Oscar heb gewonnen.

… supergoed met mijn leven. Wellicht anders dan het standaardplaatje, maar ik leef precies hoe ik het wil. Niets gepland en ik doe wat IK wil. Ik zet mezelf op plek 1 en dat is de beste keuze ooit.

… superfit en daar ben ik zo dankbaar voor. Ik werk er hard voor, ik houd van een fit lichaam en dat ik nog niet op mijn 29e ben uitgelubberd, geeft me goede hoop voor de komende 29 jaar, haha!

… onwijs gelukkig. Precies hoe ik mijn leven wil hebben. Een onwijs goede carrière. Een studio in Amsterdam. Reislust. Ambities. Ik voel mezelf. Ik blijf ontdekken, gaan, vallen en opstaan, maar wauw: wat is het leven mooi!

Hiep Hiep Hoera voor mezelf!