Het is bizar. Dat ik met mijn kop op een groot beeldscherm in meer dan 300 sportclubs door Nederland en België hang. Vanmorgen was de officiële aftrap van mijn virtuele les GXR en ik deed natuurlijk zelf ook mee. Daar moest ik natuurlijk ook iets over vinden. Pfff… het was ook even slikken.

Hoe het allemaal begon

Via via kwam ik in gesprek met Basic Fit over nieuwe virtuele lessen. Ik kreeg op het hoofdkantoor van Basic Fit een presentatie van GXR en wat ze daarmee willen bereiken en was meteen enthousiast, hieraan wilde ik meedoen.

Ik kreeg de opdracht om een video in te sturen waarin ik mijzelf voorstelde en een minuut lang een workout deed. Toen mocht ik door naar een nieuwe ronde, maar helaas kon ik niet op de castingdag komen. Daarom stuurde ik nog een videootje. Gewoon vanuit huis en in mijn tuinbroek, maakte ik snel een nieuwe voorstel-video want de tijd ging rap…

Na weken kwam er een telefoontje… Of ik één van de presenters wilde worden. “YES OF COURSE” en ik danste door de kamer tijdens het telefoongesprek. Dat het de les “X-core” zou zijn kreeg ik maar amper mee, ik zei op alles JA, want ik was zo blij!!!

X-core, euhm wat?

Toen ik wat was bekomen van mijn eigen enthousiasme kroop ik achter mijn laptop om te checken wat die les eigenlijk inhield. Ik weet nog zo goed wat ik dacht toen ik deze video zag.

De moed zakte in mijn schoenen. Een les op de maat van de muziek, precies in het ritme en ook nog eens met de focus op de core. It’s gonna kill me.
Ik heb wel gelijk aan Basic Fit duidelijk gemaakt dat ik niet zeker wist of ik dit wel kon, maar ze hadden alle vertrouwen in mij… Nu ik nog.

Trainen Trainen Trainen GXR

Ik kreeg al vrij snel de X-core buizen in huis en toen was het oefenen geblazen. Heel veel oefenen. Om eerlijk te zijn heb ik heten het begin wel onderschat. Ik dacht dus echt: dit doe en kan ik wel even. Terwijl ik nog nooit heb lesgegeven (ja bootcamp in een park, maar dat is iets heel anders) en überhaupt een X-core buis heb aangeraakt.

Twijfels ontstonden of ik dit hele GXR-traject wel moest doorzetten maar ik wilde het zo graag. Het deed me ook een beetje denken aan mijn bikini fitness-trajecten. Ook nooit gedacht dat ik dat ging halen en uiteindelijk lukte het me ook. Dus met dat in mijn achterhoofd ging ik de uitdaging aan.

Al gauw werd duidelijk dat ik niet binnen 1,5 maand de les goed onder de knie kon krijgen, dus in overleg met Basic Fit besloten we om mij voor de eerste opnames op de achtergrond te zetten. Zo kon ik wel al geïntroduceerd worden, maar had ik niet de stress dat ik voor paal zou staan. Aan de ene kant vond ik dat super jammer, maar ik wist ook dat ik gewoon nog niet goed genoeg was.

Alsof ik examen moest doen

Ik deed er alles aan om de tweede opnames wel te kunnen halen. Ik wilde het en dan zorg ik er ook voor. Zo gezegd, zo gedaan! Ik mocht de tweede opnames gaan doen en oh wat was ik blij.
Aangezien ik zelf jaren als producer heb gewerkt bij de televisie, wist ik als geen ander wat me te wachten stond, maar toch was het doodeng om het nu van de andere kant mee te maken… ik voor de camera? En dan ook nog eens met die buis in mijn hand de juiste techniek laten zien? De verwachtingen waren hooggespannen. Het voelde echt alsof ik weer mijn eindexamen deed.

Ik moest er dan ook behoorlijk in komen. Zo keek ik het eerste nummer alleen maar naar de deelnemers. In de TV-studio staan namelijk allemaal deelnemers die meedoen als figuratie -je ziet ze staan als je de les doet- en aangezien ik zo had geleerd les te geven keek ik die mensen alleen maar aan en gaf ze feedback. Pas toen de regisseur zei “Joh Lienke, kijk de camera in, dat is je publiek” dacht ik “oh fuckkk, dat is ook zo, ik moet tegen de camera praten”. Want zo kan ik jou recht aankijken als je de les doet. Laten we het er maar op houden dat ik er echt super moest inkomen haha. Of dat ik ineens in het midden van het nummer een hele andere uitvoering deed dan verwacht werd. Ah well, I survived!

I did it, didn’t I?

Wat was ik opgelucht toen ik de opnames achter de rug had. I did it, didn’t I? Het kan alleen nog maar beter worden en ik vind het vet dat ik dit de komende maanden nog kan doen. Elke twee maanden hebben we nieuwe opnames want je moet natuurlijk niet maar één soort virtuele les kunnen volgen. We zorgen dat je om de zoveel maanden een nieuwe les hebt, blijft het wel zo tof!

Dus ik blijf lekker dooroefenen met X-core. En… ze vonden me zelfs al zo goed dat ik een heus X-core certificaat heb gekregen, WOW! Dus ik zou zelfs echte lessen kunnen geven, how cool is that?

Even wennen

Ik schrok wel even toen ik mezelf zag. Kijk ik zo? En waarom doe ik zo? En jeetje, bij één nummer hangt zelfs mijn buik over mijn broek. OMG. For real?! Hoe kan dat nou?! Dit kan niet! Naar jezelf kijken is soms echt even pittig en je bent vooral heel kritisch. Stiekem ben ik vanbinnen ook best wel een beetje trots hoor, want voor mijn eerste keer vind ik dat ik het super heb gedaan.

Hoe kun je het zien?

GXR staat voor Group Exercise Revolution en is in elke Basic Fit te zien. Check op je lesrooster waar “GXR X-core” staat en je kunt me spotten.
De les duurt een klein half uurtje dus je zou erna direct nog een lesje kunnen doen. Alhoewel… dit half uurtje is best pittig hoor, maar daag jezelf gewoon lekker uit!

Wat een geweldig avontuur!